نقد و بررسی فیلم سینمایی تهران ۵۷ | یک فیلم کمدی درباره قبل از انقلاب

رویداد۲۴ | مازیار وکیلی: چند سالی هست که ساخت کمدیهایی که داستان آنها در سالهای پیش از پیروزی انقلاب اسلامی اتفاق میاُفتد باب شده است. بعد از فروش افسانهای فسیل این تمایل در کارگردانان و تهیه کنندگان جوان بسیار بیشتر هم شده است. ساخت تهران ۵۷ را هم باید در این راستا ارزیابی کرد. مشخص است که تهیه کنندگان و کارگردانان سینمای ایران بسیار روی احساسات نوستالژیک مردم حساب باز کردهاند و با ساخت آثاری که وقایع آنها در سالهای قبل از پیروزی انقلاب اسلامی اتفاق میاُفتد تلاش میکنند مردم را به سالنهای سینما بیاورند.
ایمان یزدی کارگردان فیلم تهران ۵۷ یکی از کارگردانان تازه کار سینمای ایران است، که این شانس را داشته که هم زمان دو فیلم برای رعنا و تهران ۵۷ را روی پرده سینما داشته باشد. یزدی پیش از ساخت این دو فیلم سالها به عنوان دستیار کارگردانانی مانند حسین مهکام فعالیت کرده است. او البته در کنار دستیار کارگردانی کارهایی مانند سرپرستی گروه کارگردانی، مجری طرح و مدیریت تولید را هم تجربه کرده تا علی رغم کم کاری در حوزه کارگردانی سینما چهره پر تجربهای به حساب میآید. یزدی پیش از کارگردانی دو فیلم برای رعنا و تهران ۵۷ سریال سودا را هم کارگردانی کرده که در زمانش تا اندازهای مورد توجه تماشاگران قرار گرفت. حالا یزدی دو فیلم متفاوت روی پرده سینماها دارد که قطعاً نام او را بیش از گذشته بر سر زبانها خواهد انداخت. دو فیلمی که میتوانند جای پای یزدی را در سینمای ایران محکم کنند تا او با خیال راحت تری برای ساخت فیلمهای قبلیاش اقدام کند.

خلاصه داستان فیلم سینمایی تهران ۵۷
دونالد ترامپِ جوان به ایران آمده تا کازینویی در شمال راهاندازی کند. دو ستاره هالیوودی، جک نیکلسون و وارن بیتی او را در این سفر همراهی میکنند. خسرو بیخبر از اتفاقات غیرمنتظرهای که در راه است به کمک دوستش پرویز که مترجم این مهمانان خارجی است، سعی دارد تا در کازینوی ترامپ با او شریک شود. شراکتی که زندگیاش را زیر و رو میکند...
بیشتر بخوانید: نقد و بررسی فیلم دو روز دیرتر | فیلم کمدی سفارشی برای تبلیغ فرزندآوری
بازیگران و عوامل فیلم سینمایی تهران ۵۷
احمد مهرانفر یکی از بازیگران اصلی فیلم سینمایی تهران ۵۷ متولد ۱۰ خرداد سال ۱۳۵۴ است. مردم ایران مهرانفر را به خاطر بازی در نقش ارسطو سریال پایتخت به یاد میآورند. مهرانفر دارای مدرک کارشناسی بازیگری و کارشناسی ارشد کارگردانی از دانشگاه هنرهای زیبا است. مهرانفر کار حرفهای در تئاتر را از سال ۱۳۸۸ آغاز کرد و توانست با بازی در فیلمهایی مانند نان، عشق و موتور ۱۰۰۰ وعشق فیلم به شهرت برسد. مهرانفر را بیشتر به خاطر توانایی بالایی که در تیپ سازی فیلمهای کمدی دارد به خاطر میآورند. او بارها از این توانایی در آثاری که بازی کرده استفاده کرده است. در تهران ۵۷ او توانسته تیپ نسبتاً جذابی خلق کند که با حال و هوای فیلم همخوانی دارد و تماشاگر از آن لذت میبرد.
حامد آهنگی دیگر ستاره فیلم تهران ۵۷ متولد سال ۱۳۵۸ در بندر انزلی است. آهنگی فعالیت بازیگری را از سنین نوجوانی آغاز کرد و در همین سن و سال توانست جایزه بهترین بازیگر تئاتر دانش آموزی را هم کسب کند. او کار حرفهای را از سال ۱۳۸۱ و با حضور در شبکه اُستانی اُستان گیلان یعنی شبکه باران آغاز کرد و پس از آن به برنامه شبهای کیش پیوست. آهنگی با اجرای تئاترهای طنز و برنامههای استند آپ کمدی به شهرت رسید و حالا با حضور تهران ۵۸ مهمترین حضور سینمایی خود را پشت سر گذاشته است. آهنگی در تهران ۵۸ به خوبی در این فیلم نقش مکمل احمد مهرانفر را بازی کرده و توانسته با استفاده از حرکاتی که مردم از او به خاطر دارند به بار کمدی فیلم بیفزاید.
عوامل فنی فیلم سینمایی تهران ۵۷ هم از جمله چهرههای مشهور سینمای ایران هستند. مسعود سخاوت دوست (سازنده موسیقی متن)، کاوه ایمانی (تدوین گر) و امیر کریمی (مدیر فیلمبرداری) از جمله عوامل فنی اصلی این فیلم سینمایی هستند.
نگاهی کلی به فیلم سینمایی تهران ۵۷
خیلی سخت است که نویسنده و کارگردانی به سراغ ساخت یک فیلم کمدی قبل از انقلابی بروند و به دام کلیشه و تکرار نیفتند. حداقل حسن تهران ۵۷ این است که ایده جذابی دارد. حضور ترامپ و دو ستاره مشهور هالیوودی در تهران توانسته تا اندازهای فیلم نه چندان خوب یزدی را سرپا نگه دارد. خصوصاً این که کارگردان در طراحی اتمسفر سالهای پیش از انقلاب اسلامی وسواس به خرج داده و توانسته احساسات نوستالژیک تماشاگران را قلقلک دهد.
البته تهران ۵۷ ضعفهای خاص خودش را هم دارد. زمان فیلم کمی طولانی است و دلیل این طولانی بودن سردرگمی نویسنده در طراحی درست داستان برای پیش برد ایده اولیه فیلم است. پژمان جمشیدی حضوری تکراری دارد و در برخی از شوخیها هم افراط صورت گرفته است. اما اگر بخواهیم نگاه منصفانهای داشته باشیم باید بگوییم تهران ۵۷ از کمدیهای این روزهای سینمای ایران اندکی بهتر است.


